Dostum Orhan Kemal ve Mektupları Kitap Açıklaması
Bir devrin ruhunu, insanlarını en iyi edebiyatçılar verebilir. Bu aslen gerçek tarihtir. Tarih kitapları ise bir çok kez insan dramlarına teğet geçer, kimi kez dokunmaz bile… Bazı ülkelerde, bazı dramları, bazı insanoğlu hep yaşarlar. Orhan Kemal’in yaşamı buna örnektir. Ufak bir Türkiye özetidir. “Orhan Kemal, yüce gönüllü, gerçek bir halk yazarı; şurda-burda işi olmayan kalan ırgatların, mapusane çilekeşlerinin, üç-beş kuruş kazanan ufak memurların, emeklilerin, evlatların, kimsesiz evlatların, iplik fabrikası kız ve delikanlılarının, iplik bükme makinelerinin başlangıcında bitkinlikten uyuyan bebelerin, sokakları süpüren çöpçülerin, ‘ufak adam’ların, mavi tulumlu akıllı-akılsız, uyanık-uyur emekçilerin, ‘artiz’lik heveslilerinin yazarıdır.” Fikret Otyam, Orhan Kemal’in inandığı-güvendiği, yüreğini açmış olduğu, en sıkışık anlarında yanında bulmuş olduğu bir arkadaşı, dostu ve yürekdaşıdır: Ankara’da, İstanbul’da, Son olarak da Moskova’da… Bu kitapta, ömrü süresince hakikaten yoksulluk çeken, bir bakıma çektirilen, çoluk çocuğunun nafakası için; tekleyen yüreğiyle, ameliyat sonrası kanlar kaybıyla yazan, durmadan dinlenmeden yazan, ıvır zıvırla da uğraşmaya mecburi bırakılan, gene de doğru bilmiş olduğu, doğru malum, doğruluğuna inanılan yolu değiştirmeyen, dünyalıklara boyun eğmeyen, sapmayan, saptırılamayan Orhan Kemal’in, Fikret Otyam’a yazdığı mektuplar yer alır. Bu mektuplar, yirmi yıla yakın sarsılmaz bir arkadaşlığın, dostluğun belgeleridir. Bir mektup, bir yaşamı anlatır: “Sultanahmet Ceza ve Tevkif Evi… 23 Mart 1966 Sevgili Fikret, Revirdeki odamızın karyolasında sana yazıyorum bu satırları. Transistorlu radyoda Muzaffer Akgün. Malum türkülerinden birini döktürüyor: ‘Gül koydum gül tasına’. Yön’deki yazını pek sevdim. Daha doğrusu sana yazdığım mektuplarımdan özetlediğin kendi yazılarım…. Garip, unutmuşum onları. Hani günün birinde kitap halinde çıkmasını merakla bekleyeceğim. Yer yer, kendi halim içime dokundu, taştım fakat, asla kırgın; karamsar değilim. ‘Orhan Kemal’in başına gelir bu şekilde şeler. Günler oldukça tek düze olmakla birlikte, geçiyor be. Bana sorarsan, ‘Suçum yok’ fakat, başkaları herhalde bu kanıda değiller ki, tutukluyum. Ne roman, ne öykü, hatta ne de piyes… Düşünmüyorum bile. Malum, sanat emek harcamaları için, şuuraltının ıvır zıvırla dolu olmaması lazım. Bir de dışardayken başlanmış roman, öykü, tiyatro piyeslerinin, üzerlerinde fazlaca çalışılmış taslakları lazım. Evden getirtmek, buraya sokmak fazlaca güç. Fakat bol miktarda uyuyorum. İçkiyi falan aradığım da yok. Ne çeşitli uyku ilaçları, ne de De Carbon, Vitona B., Combizime, Becosime, şu bu… Bunlarsız daha iyiyim. Haaa. Cezaevini asla yadırgamadım. Sanki 1943’ün 26 Eylülü’nde Bursa Cezaevi’nden tahliye olunmadım da, ceza asla aralıksız sürüp gidiyor…” Aksoy Yayıncılık, büyük usta Fikret Otyam’ın, “Uğruna can verebileceği” dostunun “yangından ilk kurtardığı” bu mektuplarını ne olursa olsun okumalısınız. (Arka Kapak)Sayfa Sayısı: 407Baskı Yılı: 1999Dili: TürkçeYayınevi: Aksoy Yayıncılık Dostum Orhan Kemal ve Mektupları PDF E-Kitap
