Izahat
“Başkan Babamızın Sonbaharı”, ölmek suretiyle olan, fakat bir türlü ölmek bilmeyen, yaşama tutunmak adına ne cinayetler işleyip ne kanlar döken bir diktatörün öyküsüdür. Romanın karmaşık öyküsü, sözü edilen ülkedeki yaşamın karmaşıklığı ile atbaşı gider. Öyleki ki, Başkan’la ilgili anılarını anlatanları, yalnızca bir noktalı virgül ayırır. Romanın sonunda yinelenen belli sahneleri birleştirerek, konuşanların yaşam öykülerini bütünleyebiliriz. “Başkan Babamızın Sonbaharı”nı okurken, çağımızda sürüp gelen umutsuzlukla, sürüp gidecek olan umudun öyküsünü de izlemiş oluyoruz. Ayrıca yazarın, gene Latin ABD edebiyatı geleneğine bağlı kaldığını, bazı ‘tip’ler vasıtasıyla, yalnızca sevgisiz, zavallı, bunak bir başkan’ı değil, onu yaratan gerçekdışı düzeni yargılama amacı da güttüğünü görüyoruz. Kolombiyalı bu meşhur yazar, çoksatar yazarların deneyimlerinden de yararlanıyor; böylece günümüzde sertlik ve cinsellikle uyarılan okurun da ilgisini çekmeyi başarıyor.
(Arka Kapak)
