Sir Charles’ın öldüğü gece, cesedi kabul eden uşak Barrymore, seyis Perkinsi atla bana gönderdi, hemen hemen yatmamış olduğum için bir saat içinde Baskervillee varabildim. Soruşturmada ortaya konan tüm delilleri denetim edip onayladım. Porsuk ağaçlı yoldan ayak izlerini takip ettim. Bir süre durup beklediğini gösteren ayak izlerinin değiştiğini gördüm; yumuşak çakıllı yolda Barrymoredan başkasının ayak izlerine rastlamadım, sonunda cesedi dikkatle inceledim. Ben gelinceye kadar kimse dokunmamıştı. Sir Charles yüzüstü yatıyordu. Kolları iki yana uzanmış, parmakları toprağa geçmişti, yüzü tanınmayacak derecede bozulmuştu. Fakat herhangi bir fizikî yara yoktu. Yalnız soruşturma anında Barrymore yanlış bir beyanda bulunmuş oldu. Cesedin çevresinde ve toprakta asla iz olmadığını söylemiş oldu. Görmemişti! Fakat ben gördüm, birazcık ileride oldukça net izler gördüm. Dr. Mortimer bir süre şaşırtıcı ve hayret verici şaşırtıcı ve hayret verici baktı bizlere, sonrasında adeta fısıldarcasına; Mr. Holmes, bunlar devasa bir köpeğin ayak izleri, dedi. Sayfaları çevirdikçe coşku dozu artan bir Sherlock Holmes macerası. Keyifli okumalar diliyoruz.
