Tüm Öyküleri 2: “Gözüm sekiz arşın kalınlığındaki taş duvarları aşıyor, güverte kenarında eteklerini uçurarak vincin işlemesini seyreden kızları, merdivenden devasa yatak denkleri indirmeye çalışan hamalları görüyordu. Yerimden fırlamak, gardiyanları, jandarmaları şöyleki elimin tersiyle iterek çıkıp yürümek, bir sandala atlayıp gemiye varmak ve kaptana: ‘Çek!’ demek istiyordum. Gözümde tüten ne şehirler, ne de kırlar ve ormanlardı. Açık denizleri, çevresinde duvar olmayan uçsuz bucaksız bölgeleri arıyordum. Fakat ruhumuz bu şekilde gökyüzlerinde uçup dururken ansızın yere inip insan küçüklüğü ile karşılaşmak ne tuhafa oluyor.” – (“Katil Osman”dan) — Bu ikinci ciltte, Sabahattin Ali’nin 1940’lı yıllarda piyasaya çıkan “Yeni Dünya” ve “Sırça Köşk” adlı öykü kitaplarıyla, tek oyunu “Esirler” bir araya geliyor. Sabahattin Ali, ışığını ve izini günümüze de düşürüyor.
