Metinlerini varoluş ve yok oluş üstüne kurarak varoluşçuluğu taşraya taşımasıyla özgünlük kazanan, mütevazı dilinden yükselen müzikle giderek yaşamı yazıya, yazıyı ise esrarengiz bir hayata benzeten bir yazar…
Yazma serüvenini “yaşamı sözcük sözcük genişletmek” olarak adlandıran Hasan Ali Toptaş, metinlerini birer senfoniye de dönüştürerek dışarıyla içerinin, görünenle iç dünyanın, gerçeklikle rüyaların, somutla soyutun çarpışmasından doğan tekinsiz bir atmosfere çağırıyor okurunu. Tam bir yazı ustalığıyla, Türkçenin imkânlarını sonuna kadar zorlayarak, edebiyatın esrarengiz hayatına kapılar açarak…
Aden’in oğlu kendini kendi varlığında yok etmişken, hakikaten kadının söylediği benzer biçimde bir kez daha yok olmuşsa durum kötüydü. Bu işin sonu yavaş yavaş köyün tamamen yok olmasına dek gidebilirdi. Bir ihtimal köy aslına bakarsanız yoktu da bunu kimse anlayamıyordu hemen hemen; köylülerin hepsi alışmıştı yokun varlığına…
