Izahat
“KENDİSİYLE MEZARI ARASINDA YALNIZCA KENDİ ÖLÜMÜ VARDI.”
Her birimiz bigün ne olursa olsun öleceğimizi biliyoruz, fakat ölümün soluğu ensemizde olsa ne hissederiz? Her an ölüm kaygısıyla yaşamak yaşamaktan sayılır mı? Diyelim ki ölümü kabullendik, ölüm anı vardığında korkusuzca ebediyete göç edebilir miyiz? İşte bu kitabı okurken bu tarz şeyleri sorgulamamak mümkün değildi!
Kitap usta yazar, Gabriel Garciâ Mârquez’in 1947-1955 yılları aralığında yazdığı öykülerden oluşuyor. Genel olarak tüm öykülerde ölüm ve ölüm kaygısı hakim. Bunun haricinde birbirinden etkisinde bırakan rüyalar ve pişmanlıklar da ön planda öykülerde. Yaratı oranda aşk da vardı doğal… (Eğer olmazsa olmaz, her yerden çıkacak!)
