Izahat
Aldous Huxley, dünya edebiyatında “fikir edebiyatı” denen türün başlatıcılarındandır. Huxley, koyunların tiroid guddelerinden Kızılderililerin totemlerine, fosforun yeryüzünden eksilmesinden Mozart müziğinin en ince ayrıntılarına kadar birçok mevzuda data sahibi bir yazardır. Bu şekilde bir yazarın romanlarında, düşüncenin, romanın diğeri öğelerinden daha ağır basacağı besbellidir. Huxley’nin yarattığı kişiler, kendi görüşlerinin ya da düşüncelerinin birer sözcüsü gibidir bir çok vakit. O, bir elinde neşter, bir elinde not defteri, bir taraftan yarattığı kişiler üstünde ustaca ameliyatlar yaparken, bir taraftan da bilimsel bir titizlikle notlar meblağ. Ayrıca yazarın büyük gözlem ve alay gücü de gözden kaçacak şeklinde değildir. Ses Sese Karşı’da, bir müzik parçasında çeşitli ezgilerin kaynaşması şeklinde birbiriyle kaynaşan çeşitli kişiler, çeşitli durumlar, çeşitli görüşler yer alır. Huxley’nin kim bilir en meşhur romanı olan Ses Sese Karşı’nın gerçek yeniliği, geleneksel romanlar şeklinde bir ya da iki şahıs üzerine değil, birbirleriyle yakından yada uzaktan ilgisi ve her biri romancının gözünde aşağı yukarı aynı öneme haiz on beş-yirmi şahıs üstüne kurulmuş olmasıdır. Bu kişilerin bir çok, can sıkıntısı içinde, neye inanacaklarını ve kendilerine hangi değerlere nazaran bir yön seçeceklerini bilmedikleri için bocalayıp duran, umudunu yitirmiş orta ya da üst derslik aydınlarıdır. Ses Sese Karşı, düşünsel çerçevesi ve gözlem derinliğiyle, dünya edebiyatındaki toplumsal panorama romanlarının en meşhur ve mühim örneklerinden biridir.
(Arka Kapak)
