Son İstanbul Kitap Açıklaması
Başımı çevirsem derhal ardımda onu görecektim. Omuzunun arkasından annem bakacaktı. Evin kapısından azca sonrasında ben çıkacaktım. Kalabalık aynı kalabalıktı. Ve bu yanan artık son İstanbul’du. Bundan başka İstanbul yoktu. Biliyordum. (Eski İstanbul’un yangın seyretme meraklıları, her yangına koşturan insanoğlu kendilerini yakmışlardı sonunda. Tarih yanmıştı.) Hepimiz ilgiyle, merakla bana bakıyor, bir şeyler söylememi bekliyordu. Kalabalığın arasından sıyrıldım, birkaç adım öne çıktım. Usulca başımdan kepimi aldım ve yanan alevlerin ta ortasına fırlattım.Ardıma döndüm. Hepimiz bana bakıyordu. Kapıdan çıkmıştım işte. Beraberce yüzleşiyordum şimdi.”Bu hiçbir şey değil,” dedim. “İlk yangından artakalmıştım ben!” Son İstanbul PDF E-Kitap
