Izahat
Camus adı bir çok okur için Yabancı romanıyla özdeşleşir. Sadece yazarın en mühim yapıtı aslına bakarsak “Veba”dır. Keskin bir gözlem gücünün desteklediği arı bir bilinçle Veba, yalnızca çağımızın değil, tüm insanlık tarihinin ortak bir sorununa değinir: Felaketin yazgıya dönüşmesi. Camus’nün hiçbir yapıtında bu şekilde acı bir yazgı, böylesine şiirsel bir üslupla ele alınmamıştır. “Veba”, insanoğlunun ve ışığın şiiridir. Bu şiirde renkler alabildiğine koyu, sadece yazarın sesi o denli ümit doludur. Beklenmedik bir boyuta ulaşan veba salgını tüm Oranlıları ilkin umutsuzluğa boğar, peşinden Tabip Rieux, Tarron ve Grand’ın gösterdikleri dayanışma örneği, başta yetkililer olmak suretiyle her insana bir güç ve ümit deposu olur.
