Izahat
Dostoyevski’nin “Rus çoğunluğunun hakiki insanı” söylediği bir isimsiz kahramanın yalın ve karanlık düşünceleri… Edebiyat tarihinin en meşhur isimsizlerinden Yeraltı Adamı, insanların oradan oraya üşüşen karıncalara dönüştüğü St. Petersburg’un gri kaldırımlarında itilip kakılırken, yaşama isteğini yavaş fakat güvenilir adımlarla mutlak bir öç isteğiyle değiş tokuş eder. Yeraltı Adamı’nın bir devlet memuru olarak geçirdiği tekdüze günler, yanında bir türlü rahat hissedemediği arkadaşları ve dünyadaki mutlak yalnızlığı, bıkkın bir hiddet ve minik, imkânsız pazarlıklarla gittikçe daha çok lekelenir, ta ki kendisini bir arada tutan görünmez ipler yavaşça çözülmeye başlayana kadar. Yeraltından Notlar, yayımlandığı 1864 yılından beri hiddet ve sessizliğin en kuvvetli manifestolarından biri olmuştur.
“Yeraltından Notlar, hakikati kanla haykırır.”
-NIETZSCHE-
