Esirlikten kurtulan fakat hürriyetin tadına varamayan Cengiz Dağcı’yı anlatır.”Yurdunu kaybeden adam için hürriyetin bile bir manası kalmadığını şimdi anlıyorum. İçinde doğduğum, gülüp oynadığım yerlerde benim dilim konuşulmuyor artık. Bir zamanlar, o topraklarda dilimi konuşan insanların ne olduklarını da bilmiyorum. Son fırtına, ağacı devirdi. Hepimiz, uçurduğu birkaç yaprak, boşlukta yolunu şaşırmış, ümitsiz ve şaşkın, bilinmeyen bir geleceğe doğru, yalpa vurup duruyoruz.
