Izahat
“Biri, sizi katliam işlemekle suçladığında deliller bulur, tanıklar gösterir, bunun bir karacılık bulunduğunu kanıtlamaya çalışırsınız, fakat sizi itham eden şahıs bizzat kendinizseniz, ne yaparsınız?”
Ahmet Umut’in Nisan ayında yayınlanacak romanı Sultanı Öldürmek bu satırlarla başlıyor. Senelerdir aynı bayanı bekleyen bir tarihçinin hikâyesi bu. Şahane bir aşk için harcanmış bir ömrün hikâyesi… Serhazinlerin son temsilcisi Müştak Serhazin’in başından geçen dört günlük garip bir macera. Sapında Fatih Sultan Mehmed’in tuğrası bulunan mektup açacağıyla öldürülmüş bir tarih profesörü… Bir aşk cinayeti mi? Yoksa kökleri “Yüce Hakan”ın şüpheli ölümüne uzanan bir entrika mı? Osmanlı devletinin bir imparatorluğa dönüştüğü o zaferler ve ihanetlerle dolu günlere meydana getirilen sıradışı bir seyahat. Ve bu coşku verici seyahat süresince kulaklardan tamamlanmamış olmayan o kadim sual: Tarih, geçmişte yaşananlar mıdır, yoksa tarihçilerin anlattıkları mı?
“…Ve Sultan Mehmed Han. Mehmed Han oğlu Murad Han oğlu Fatih Sultan Mehmed Han. İki karanın ve iki denizin hâkimi. Tanrı’ın yeryüzündeki gölgesi. Kostantiniyye’yi zapt eden padişah. Roma İmparatorluğu’nun organik varisi, değişik dinlerden, değişik dillerden, değişik ırklardan yepyeni bir millet yaratma aşkıyla yanıp tutuşan kudretli hükümdar. Uçsuz bucaksız ovalarda at koşturan ordular. Kılıç sesleri, harp naraları, korku çığlıkları. Ardı ardına düşen şehirler, ardı ardına yıkılan devletler, ardı ardına el değiştiren kaleler. Kırk dokuz yaşlarında dünyaya nam salmış bir hükümdar. Ve değişmez alınyazısı. Akşama kavuşan gün. Ecel şerbetini içen insan. Ve Fatih Sultan Mehmed’in şüpheli ölümü. Ve onun iki şehzadesi. İkiye bölünen saray, ikiye bölünen devlet, hiçbir şeyden haberi olmayan bir halk. Ve iki şehzadenin kanlı boğazlaşması sürerken saray odasında unutulan Fatih Sultan Mehmed Han’ın cansız bedeni…”
Ahmet Umut, kusursuz bir kurguyla ele almış olduğu bu cinayet-aşk-tarih örgüsünde edebiyat okurlarının gözündeki ayrıcalıklı yerini bir kez daha sağlamlaştırıyor.
