Yılankayasında Aşk Efilya Kitap Açıklaması
Aşk kavgasız olmaz” diyordu, kendi kendine. Ona gore, sessiz, sakin, sütliman denecek şekilde dalgasız denizlerde yüzmeye alışmış olan gemiler, karşılarına çıkacak ilk fırtınada alabora olup batarlardı. Oysa yaşamın karı, kışı, fırtınası vardı. Kesinlikle sütliman bir deniz benzer biçimde değildi, yaşam. Sevenler, yaşamın dağdağasına, gelgitlerine fazlaca evvel hazır olmalıydılar. Aşktaki kavga, bu hazırlanışın, bu hazır oluşun göstergesiydi…”Gönüle ilk giren sevgi, bir kor gibidir. Zaman içinde üstü küllenir benzer biçimde olsa da, yaşam boyu asla sönmez. İnsanın başına ne gelirse gelsin, gönül ilk sevdiğini unutmaz. Sevgiyi yüce kılan da budur. Doğrusu, unutmamak, vefalı olmak, anılara saygı göstermek. İnsan olana bu yakışır, bu sebeple.””Göz gördüğünü unutsa da, gönül gördüğünü unutmaz. Göz dışa, gönül ise içe, daha da içe bakar. Göz ufuklara kadar görebildiği halde; gönlün, ötelerin ötesini görebilmesi bundandır.””Güzelsu’yun çağlayanı üstüne boşalıyor benzer biçimde geldi. Yıkandı, durulandı, temizlendi. Haşattu vadisinin bunaltıcı yaz sıcaklarında sırılsıklam tere batan vücudu hücre hücre serinledi. Hafifçe nemlenen gözlerinde oluşan gökkuşağının altından geçip çoban kız oldu; gitmek suretiyle olan prensinin terkisini atladı. Onu arkadan sımsıkı kucakladı, başını sırtını yaslayıp içeri girdi, yüreğinin tam ortasına oturdu. Sonrasında tüm kapıları kapattı:- Bundan bu şekilde kimse giremez buraya. İstesem ben bile giremem, dedi.-İşte şimdi iki bedende bir gönl olmuşlardı. Sonrasında sitem yüklü sesle fısıldadı:- “Beni bırakıp gidecek miydin yoksa?”-Tüm bu tarz şeyleri diyemedi. Düşündüklerinin hiçbirini yapamadı gene.” Yılankayasında Aşk Efilya PDF E-Kitap
