Izahat
Tersi ve Yüzü, Albert Camus’nün yazmış olduğu ilk eseri. Camus, bu eseri yazdığında oldukça genç bir yaşta olmasına karşın, tıpkı okuduğum öteki tüm eserlerinde olduğu benzer biçimde, ölümü, yoksulluğu, umutsuzluğu, mutsuzluğu, uyumsuzluğu, bıkkınlığı, varoluşu, yabancılık duygusunu, başkaldırıyı müthiş bir halde sorguluyor, tartışıyor. Tolstoy’un yazılarını anımsatan, ölüm ölüm ölüm ölü öl… mevzusuyla yapmış olduğu başlangıçtan sonrasında, Camus kitabın ilerleyen bölümlerinde “ölüm ölüm söylediğin nedir ki, biz umutsuzca yaşamayı göze almışız” bakış açısıyla, söylemlerini varoluşçu çizgiye oturtuyor. Bu eserde Camus’nün kendi yaşantısı hakkında da informasyon sahibi oluyoruz. Kitap tecrübe etme, araştırma türünde olmasının yanı sıra yaşam öyküsü özelliği de taşıyor. Camus, çocukluğunu, annesiyle olan kontakt problemini, babasının yokluğunu, yaşamış olduğu yoksulluğu ve hastalığını, ninesini, dayısını, aşkını, kendini ilk iyi mi “uyumsuz” hissettiğini konu alıyor aslen. Ve bunu, öteki eserlerinde olan yarım sayfa uzunluğundaki, noktalı virgüllü, uzun, karmaşık kurduğu cümleler benzer biçimde değil; iki üç kelimelik cümlelerle, mütevazi, berrak, anlaşılır bir dil kullanarak yapıyor. Bunların yanı sıra en mühim nokta, Camus’nün felsefi düşüncelerinin temellerini ve yazdığı eserlerin tohumlarını bu eserde sunuyor olması. Tüm eserlerinde bu kitabından bir şeyler bulmak mümkün.
