Tanrıyı Üzdüğümü Meleklerin Ağlamasından Anladım Kitap Açıklaması
Yazgısının kendisinin önüne zor bir yaşam senaristliği koyduğunu düşünüyordu yürürken. Ve bunu hak edecek ne yapığını da? Her insanoğlunun yaşamış olduğu ya da yaşayacağı bir yalnızlık masalı vardı yeryüzünde. Fakat bu masalın yazarı gene insanoğlunun kendisiydi. Hiçbir insan kendi yaşamında saklı ilginçlikleri, hüzünleri, yalnızlıkları ve pişmanlıkları başkasının eliyle yazmamıştı; bunu bilmeyi kendisi için garip bir teselli olarak kabul etti. Her insan yarattığı yalnızlıkla başkalarının haiz olduğu yalnızlıkları da tanıma erdemliğine ulaşırdı. Bu, insanoğlunun kendi kıymetini bilmesinin en etkin yoluydu fakat sokakta yürürken bunu sezmek ona kendisini onurlandıracak erdemin varlığından sözetmedi. Tek bilmiş olduğu, her şeyin acımasızca üzerine geldiğiydi. Kimbilir kim bilir bu yaşamakta olduğu sarsıntı onu başka bir masalın peşinden gitmeye zorluyordu. Bu sabah kendisini dışarıya iyi mi attığını, nerelere gittiğini ve niçin avare avare gezindiğini de bilmiyordu. En oldukça eve kapanmayı becerdiği bu kendi eliyle yarattığı bunalımlı günlerinde içinde geçenleri dışarıya taşırmazken sanki yaşamdan yardım ister şeklinde salıvermişti içi ve dışındakileri. Tüm korkularını kendisine karşı isyan ettirdiği bugün yüzünü evine döndüğü dakikalarda içi hüzünleriyle delik deşik olan kalbinin birazcık daha ağırlaştığını biliyordu Merih Barika…Onu görmek istediği günü iyi seçemediğini günler sonrasında anlamıştı. El Adam, içi tıka basa üzüntü dolu yalnızlığına doğru adımlarını atarken dehşetli bir huzurun kendisini kucakladığını hissetmişti. Kapkara giyinmiş ve zifiri karanlıktan çalınmış tertipli saçları vardı insanın. Tanrıyı Üzdüğümü Meleklerin Ağlamasından Anladım PDF E-Kitap
